pagod na ko sa lahat ng nangyayari sa buhay ko.
trip ko nang magpakamatay.
kewl.
ayun. nabadtrip na naman. ewan ko ba kung bakit. siguro dahil sa mga taong di tumutupad sa mga pangako. o dahil sa mga taong papansin. o dahil sa mga taong user friendly o yung mga taong kinakaibigan ka dahil may nakukuha sila sa yo..
masakit man isipin, meron talagang mga taong ganyan. kakaibiganin ka. tapos pagkakatiwalaan mo.. tapos gagamitin ka lang. yung mga ganoong bagay.
kaya kayo.. UMIWAS SA MGA TAONG LINTA.
psssh. sumasakit lang ulo ko. tama na ang pagiinarte.
nga pala.. sa mga hindi nakabasa ng mga GM ko kagabi.. eto yun oh:
tama na ang katarantaduhan ko.
bakit ba ako laging nasa mga taong mahal na mahal ko pero hindi ko naman sigurado na mahal ako?
mas mabuti pang dun ako sa mga taong laging nandyan sa tabi ko. alam kong hindi nila ako pababayaan kahit anong mangyari.
masyado na akong nagpapakatanga. at ngayon, talagang magbabago na ang pananaw ko sa mundo.
napakalaki ng mundo para humanap ng tunay na kaibigan. at hindi ko kailangan ng lintang kaibigan na user friendly.
eto pa isa:
di ako kawalan sa mendel. ang mendel, pag nawala ako, mendel pa rin sila. di ako naman ako isang napakahalagang parte ng buhay nila para maging isang importanteng tao.
kumpleto ang mendel kahit wala ako. di hihinto sa pag ikot ang mundo kung mawala man ako sa buhay nila..
all of my hardwork, all of my efforts, all of my time.. wasted. wasted by the people whom i care the most.
pinagpalit ko ang marconi sa kanila. and this is how they treat me?! ano to, gaguhan?!
di naman naman sa nanunumbat at nagpapapansin ako, pero this is how i feel.
yoko na talaga. suko na ang katawan ko. suko na ang isip ko. suko na rin ang puso ko.
mukha man akong masaya, sa panlabas lang yon. dahil ayokong may maapektuhan sa mga nararamdaman ko.
gulong gulo na isip ko. pagod na pagod na ako. suko na talaga.
diba ang bitter ko?!
waha.
pero dahil sa ilang TUNAY na kaibigang kumausap sa akin at naghatid ng mensahe kahit di ko naman nabasa.. gumaan ang loob ko..
at hindi naman sa ayaw ko sa mendel. sa katunayan.. MAHAL KO SILA TO THE HIGHEST LEVEL AND TO THE LOWEST TERM. sadyang nababadtrip lang ako dun sa tatlong tao na yun. khit hindi ko sila nakakachat o nakakatext.
grabe. suuper iyak ako kagabi. super hagulgol pa.
kaya sa kasalukuyan.. namamaga pa rin ang mata ko at paos.
basta kahit anong mangyari.. love ko mendel. yun yon.
devilism will always be MENDEL.
yun yon. wag ka.
Labels: mendel is love
